Musawenkosi, KwaMhlanga

Goedemiddag,

Daar zijn we weer met een nieuwe blog! De vorige is alweer van een week geleden, dus het is weer tijd om jullie op de hoogte te stellen van onze belevenissen.
We sloten de afgelopen blog af met dat we uitgenodigd waren voor een braai. Daar hebben we donderdagavond heerlijk gegeten. Het was super gezellig bij Iwan en Anne-Wil. Samen konden we praten over het onderwijs hier, en over hoe we Zuid-Afrika ervaren. Ook hadden we het even over cultuurverschillen. Die zijn altijd grappig om op te merken!

Vrijdag was de laatste dag stage voor het weekend. Het was een beetje een bijzondere dag, want de kinderen kwamen niet allemaal in schooluniform naar school. Ze voerden actie voor arme kinderen en ze zijn bezig met een recycle project, dus de kinderen moesten in recyclebare kleding op school komen. Ze waren wel creatief! Rokjes gemaakt van plastic zakken, vuilniszakken aan, strikken in hun haar... Grappig om te zien. Verder mocht graad vier vandaag eten en snacks verkopen. De opbrengst daarvan was voor het schoolreisje wat ze zouden maken. Dat kost hun ouders extra geld en op deze manier kunnen de kinderen ook hun steentje bijdragen.

Zaterdag hebben we eerst heerlijk uitgeslapen. Toen was het tijd om naar het Rhino and Lion Park te gaan, even buiten Johannesburg. Het was dik een uur rijden. Een groot stuk van de weg was hetzelfde als toen we van het vliegveld kwamen. Het is grappig om te merken dat we nu al veel meer aan de omgeving zijn gewend dan toen we het voor het eerste keer zagen. 
In het Rhino and Lion Park reden we hobbel de bobbel over rode stoffige zandweggetjes. Eeeh... waar moesten we heen? We hadden wel een plattegrond, maar die was nou ook weer niet zo super duidelijk... We reden een rondje, maar zagen nog niet zoveel dieren. Opeens zagen we een wilde hond lopen. En toen nog meer! Daarbij reed ook een auto van het park met daar achterin een dood dier. De man van het park wees ons aan waar we konden stoppen. De honden zouden namelijk gevoerd worden. Er kwamen nog heel veel meer auto's aanrijden. Haha, we waren hier niet alleen! Beetje raar wel, het is leuk om de beesten te zien, maar tegelijkertijd weet je ook dat ze niet helemaal wild zijn. Maar het was leuk om te kijken naar het voeren van de wilde honden. 
Daarna reden we met de massa mee naar de volgende plek: het voeren van de cheeta's! In een grote colonne reden we verder naar de witte leeuwen die ook gevoerd werden. Hierna viel de colonne uiteen en gingen we op weg naar de Wondercave, een grot bij het park. Daar gingen we met een rondleiding mee.
Get ready for some facts:
In de grot werkten vroeger Italianen die stenen eruit haalden. Daar werd poeder van gemaakt wat in verschillende producten als tandpasta verwerkt werd. Helaas bracht dit niet zoveel op, dus stopten ze er weer mee. Ergens begin 1900 werd de grot herontdekt en later werd deze opengesteld voor publiek. Dus nu kunnen wij hem bekijken! We zullen er een foto van bijvoegen. 

Van de Wondercave reden we richting het reptielencentrum. Onderweg stak er opeens een mega neushoorn over! Aan de rechterkant van de weg stonden er nog veel meer! Wat een bijzondere beesten zeg! 
Links en rechts zagen we struisvogels, wrattenzwijnen, impala's en zebra's. 

Dit was al een mooi voorproefje op de safari die ons te wachten staat!
Oh, en als je ons Instagramaccount volgt, dan weet je dat Ruben een gruwelijke hekel heeft aan een vieze auto, nou en die van ons werd vies! Allemaal roodbruin stof bedekte de witte kleur.

Zondag!
We gaan naar de kerk hier in Pretoria. Dit is een wat Nederlandsere kerk dan waar we vorige week waren geweest. Een man las een preek voor en volgens mij hadden zelfs wij een nog minder Nederlands accent als we Afrikaans praten! Ook na de dienst werden we aangesproken door mensen, in het Nederlands. Leuk om even met mensen te praten!
De rest van de zondag hebben we heerlijk rustig aan gedaan, genoten we van het zonnetje en bereidden we de komende week voor.
Want maandag gingen we naar Musawenkosi!

Maandag
(tot donderdag)
Om 9 uur staat Annelieke, een collega van Saskia, ons aanspreekpunt, voor het hek bij Ciara Lodge. Op naar Musawenkosi! Musawenkosi is een christelijke school voor kinderen die wees zijn of extra kwetsbaar zijn. Dit ligt in de stad KwaMhlanga, ongeveer een uur rijden vanaf Pretoria. In de stad wonen alleen maar zwarte mensen. We moesten door de high accident zone, over een weg die ook wel de dodenweg wordt genoemd... Nou lekker dan! Gelukkig is alles goed gedaan. We weten dat we hier niet moeten rijden als het spits is. 
Om 10 uur kwamen aan. Niemand wist eigenlijk goed waar we heen moesten... Toen kwam Jeremy eraan. Bij hem en zijn vrouw verblijven we deze 2 weken. We dropten onze spullen in de kamer en gingen direct aan de slag in graad 6. Met z'n drieën. Sta je dan, een onbekende klas, primitieve omstandigheden, alleen een krijtbord tot je beschikking, en geen les voorbereid! We maakten er maar wat van. 
Zo gaat het eigenlijk elke les de eerste twee dagen. Je komt de klas binnen, er is geen leerkracht, of de leerkracht ziet je en loop weg, en je hebt de klas de komende 1,5 uur voor je alleen. Wat we deden was meestal iets over Nederland vertellen, wat Nederlands aanleren, een liedje zingen... 
Nu de laatste dagen hadden we wel afgesproken dat we met een leerkracht mee zouden lopen. Helaas voor ons zijn de kinderen aan het einde van de periode, en hebben de leerkrachten alle lessen al gegeven. Ze gaan nu de toetsen maken voor de komende week en laten de klas alleen zitten. Ze geven dus geen les. Wij hebben dus ook geen lessen die we kunnen geven, we improviseren maar! Een herhalingslesje hier, een zanglesje daar...
De kinderen roepen constant naar ons: 'Teacher, teacher, are you coming in our class?' We zijn hier wel welkom :)

We leren hier wel super veel, je moet flexibel zijn, kunnen improviseren...
En het is wel heel leuk als je samen met de klas toch een goede les hebt kunnen geven. 
Naast de klaslokaaltjes ligt een enorm groot veld. Nou ja, veld... een grote zandplek. De kinderen spelen hier voetbal en we hebben de kinderen al meerdere keren hier naartoe genomen voor een spel. Maar zo ongeveer na 11 uur staat de zon pal boven ons en is het eigenlijk te heet om daar te zijn. 

En het stof.. Het zit overal! Maar al met al is dit een hele ervaring die we niet zouden willen missen!
Morgen rijden we weer naar Pretoria om daar weekend te vieren, oftewel, uitrusten! Maandag zijn we hier weer..

Bedankt dat jullie deze blog weer hebben gelezen, tot de volgende!